ارتباط شادکامی در محیط کار با کارآفرینی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف: ارتباط شادکامی در محیط کار با کارآفرینی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع همیستگی بوده که به شکل میدانی انجام شد. از سه پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، شادکامی در سازمان و کارآفرینی سازمانی استفاده شد. جامعه آماری شامل کارکنان وزارت ورزش و جوانان در سال 93- 1392 (745n=) بود. نمونه آماری (254 نفر) به روش تصادفی ساده تعیین گردیده که از این تعداد (228n=) پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها پس از اعمال نظرات 12 نفر از متخصصین رشته مدیریت ورزشی و با استفاده از روش روایی سنجی لاوشی برای شادکامی در سازمان (87/0= cvr) و کارآفرینی سازمانی (83/0= cvr) تایید شد. ضریب پایایی پرسشنامه شادکامی (89/0= α) و پرسشنامه کارآفرینی سازمانی (94/0= α) بدست آمد. در بررسی آزمون فرضیه ها و نیز الگوریتم مدل ساختاری از نرم افزارهای spss وpls در سطح معنی داری (05/0≥p) استفاده شد. یافته ها: بین شادکامی با کارآفرینی در سازمان رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. وضعیت مولفه شادکامی در وزارت ورزش و جوانان در حد قابل قبولی بوده اما وضعیت مولفه کارآفرینی در وزارت ورزش و جوانان در حد قابل قبولی نبود. همچنین شادکامی کارکنان (47/0β=) توانایی پیش بینی کارآفرینی در سازمان را داشت. طبق نتایج مدل ساختاری، شادکامی در محیط کار بر کارآفرینی کارکنان آن وزارتخانه تاثیرگذار بود. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود مدیران وزارت ورزش و جوانان جهت افزایش کارآفرینی سازمانی، زمینه نشاط و شادکامی کارکنان را فراهم آورند.